Tık Tık

Tık Tık, anne ve babaları bir gece dışarı çıktığında evde yalnız kalan genç bir çocuk ve kız kardeşi hakkında korkunç bir hikayedir. Bir şehir efsanesine dayanmaktadır.

Anneleri ayrıldıklarında, çocuklarına ne olursa olsun kapıyı açmamalarını söyledi.

“Eğer birisi vurursa, cevap vermeyin,” dedi onlara.

Ama oğlan ve kız kardeşi annelerinin uyarısına dikkat etmedi. Çok dikkatli olduklarını düşünmüşlerdi. Her durumda kendi başlarının çaresine bakabileceklerini sanıyorlardı.

Ebeveynler ayrıldıktan yaklaşık bir saat sonra, çocuklar ön kapıdan “tık, tık, tık ” sesi duydular. Onu görmezden gelmeye karar verdiler, ama yine “tık, tık, tık” sesini duydular. Yine beklediler fakat aynı ses yine duyuldu ve her seferinde daha yüksek sesle tıklanıyordu.

Bir süre sonra, kız artık dayanamadı ve kardeşine kapının ardındaki kişiye cevap vereceğini söyledi. Oğlan annesinin uyarısını hatırlattığında, kız dikkate almadı.

Yine, kapıdan “tık, tık, tık” sesini duydular. Sonunda kız kardeş kapıya doğru yürüdü. Erkek kardeşi televizyon izliyordu. Kız kardeşinin yüksek sesle “Kim o?” dediğini duydu . Kız kapının kilidini açıyordu.

Tek bir ses yoktu. Bir süre koltukta oturarak kardeşini bekledi, herhangi bir ses duymayı bekliyordu, ama hiçbir şey duymadı. Korkmaya başlamıştı. Kız kardeşi hala geri dönmedi. Kız kardeşine seslenmekten korkuyordu, o yüzden arka kapıdan çıkarak komşularının evine doğru yürüdü.

Evine girdiğinde komşusu televizyonda yerel haber kanalını izliyordu. Televizyondaki muhabir bir cinayet hakkında konuşuyordu. Sonra oradaki bir görevli cinayet mahallini gösterdi.

Komşu çocuğa, “Hey, bu senin evin gibi görünüyor”.

Çocuklar korkuyla titriyordu. “Bu benim evim” dedi.

“Ve bu benim ön kapım”.