Bir kaç yıl önce böyle bir olay yaşadım.
Yatak odamda bir bebek evi vardı. Zaman zaman onunla oynardım ve işim bittiğinde kapatırdım.
Ebeveynlerimden ayrı bir yatak odasında uyurdum.
Bir gece, bebek eviyle oynamayı bitirdikten sonra kapılarını kapattım ve atmosferin bir anda değiştiğini farkettim. Beni nedenini bilmediğim bir şekilde korkutmuştu. Başucu lambamı yakmak için uzandığımda. Kukla Evi'nin açılışının tanıdık sesini duydum. Çabucak açıldığını söyleyebilirim - önce soldaki kapı, sonra sağdaki kapı. Odanın pencereleri sıkı olduğundan, rüzgar olamazdı. Sol açıklıktaki kapı ile sağ açıklıktaki kapı arasında yaklaşık üç saniyelik bir aralık vardı. Lambayı en kısa zamanda açtım ve her iki kapıda çok hızlı bir şekilde kapandı; Tam yarım saat, titreyerek odada sessizce oturduğumu hatırlıyorum. Çığlık atmaktan çok korktum ve sürekli olarak oyuncak evine bakıyordum. Muhtemelen açıklanamayan varlığın geri dönmesi ihtimaline karşı başucu lambayı kapatmaya cesaret edemedim, Bu yüzden onu açık tuttum. Son olarak, lamba açık kalmasına rağmen yorganı kafamı sıkıca kapatacak şekilde üzerime çektim
Bütün gece o bebek evinin kapılarının açan varlığın geri dönmesini bekledim neyse ki geri dönmedi.
Aileme tüm meseleyi ertesi sabah söyledim ve bebek evinden nasıl kurtulmak istediğimi onlara açıklama çalıştım. Bana inanmadılar ve sadece bir kabus olduğunu söylediler. Ama biliyorum ki; O gece olan olayların tamamen farkındaydım. Neyse ki, ebeveynlerim gerçekten istediğim takdirde Kukla Evi'nden kurtulabileceğimi söylediler. Çünkü "Bu oyuncaklar için çok yaşlıydım."
Kukla Evi'nden kurtulduk ve o zamandan beri alışılmadık bir şey yaşamadım.
