Küçük bir apartman dairesinin birinde iğrenç yatağımda uyandım, telefonum yumuşak bir ses çıkarmıştı.Telefonu elime aldım "10:00'a kadar evde ol..." yazılı bir mesaj almıştım. Gözlerim genişledi ve dondum. Saat 9:35’i gösteriyordu.
Akşam 9:35 - Kıçımı eve götürmek için yirmi beş dakikam vardı. Ayağa kalktım, Kapıya koştum. Tabancamı yanımdaki masadan aldım ve kapüşonlumun cebine koydum; İhtiyacım olacağını biliyordum. Apartmanın merdivenlerinden aşağıya koştum ve kendimi daha önce hiç görmediğim bir mahallede buldum.
Akşam 9:40 - Birkaç dakikadır yürüyordum, bazı sokaklar tanıdık gibi görünüyordu, ama nerede olduğumu bulmak için bir yola ihtiyacım olacağını biliyordum.
Bunu düşündüğüm gibi kapalı bir benzin istasyonundan geçtim ve yaşlı bir adamın benzini doldurduktan sonra arabasına bindiğini gördüm. Otopark boştu, araba da pek yeni değildi.
Ancak, arabada GPS vardı. Arabanın yanına geldim ve yutkundum. "Bayım?" Sesimden korkmuş biri olarak anlaşıldığımı farkettim. "Evet?" Camı açtıktan hemen sonra sormuştu. Silahı cebimden çıkardığım için kendimi korkunç hissettim. “Arabadan çık…” Cılız bir sesle talep etmiştim.
Silah namlusuna bakarken dehşetle donakalmıştı.
"LANET OLASI ARABADAN ÇIK DEDİM!” Silahı suratında salladım ve arabanın kapısını açıp, gömleğinden zorla çekerek arabadan çıkardım. Yere düşerken güm diye ses çıakrmıştı.
Akşam 9:43 - Arabaya bindikten ve kontağı çalıştırdıktan sonra GPS'i çalıştırdım. Evden yaklaşık 10 dakika uzaktaydım, adresimi giremeyeceğimi biliyordum ama sokakları okuyarak eve giden yolu buldum.
Panik içinde düşündüm. “Bu sefer beni gerçekten öldürecekler ...” gerçi aklımdaki tek düşünce de buydu.
Akşam 9:53 – Caddelere girmiştim, ellerim direksiyonu kavramıştı fakat titriyordu, kalbim ana yola girerken çarpıyordu. O adamın polisle konuştuğunu biliyordum. Arabayı kaybetmem gerektiğini biliyordum. Böylece aracı evden bir blok ötede bir arka sokağa çektim ve evime doğru koşmaya başladım, gözlerimden yaş geliyordu.
Akşam 9:58 - Sonunda eve ulaştım, kalbim o kadar hızlı çarpıyordu ki patlayacakmış gibi hissettim. Anahtarlarımı kilide taktım ve kapıyı açtım, annemin saati 9: 59'u gösterdiğini gördüğümde nefes almam zorlaşmıştı. Derin bir nefes aldım, yaptım. Annemin notunu görmek için masanın üzerine bakmadan önce kapıyı kapattım.
"İşe gitmek zorunda kaldım, birkaç gündür seni görmedim, umarım her şey yolundadır?"
Akşam 10: 00 - Saatin sesini duyduğumda ayaklarıma kara sular indiğini hissettim, en azından arsenik değildi. Kendimi çok yorgun hissediyordum, bara sokulduğumda birisinin bulduğu bu lanet oyunu oynuyorlardı, ben de dahil olnuştum. Uykulu hissetmeye başladığımda salon kapısının açıldığını duydum.
"Endişelenme ..." arkamdan sersem bir ses duydum. "Son bir tur, söz veriyorum ..."
Sabah 9:00 - Tanrım, bir striptiz kulübünün dışında uyandım, nerede olduğumu biliyordum ... Telefonumda bir mesaj aldım. "Bir ipucu istersen, Queens'desin, eve gitmek için bir haftan var, sonra bileklerin paramparça ve oyun biter. Umarım uzuuuuuuun şekerlemenin tadını çıkarmışsındır ... eve daha dinç dönersin. :)"
Gelecek hafta sabah 9'a kadar, California'ya gitmek için, cüzdansız ve sadece dolu bir tabanca ile gitmeliydim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder